بگوتافایزخوبم بیـا یــــــد صداکن یارمحبوبم بیـایــــــد
بگوتابادوبیتی هایی شیـــرین کندآهنگ آن آوای دیـــــرین
دلم میل نوای شروه دارد عجب سوزی صدای شروه دارد
بیا با ناله های خش وبرا به زیرسایه گزتوی صحــــرا
بیاتاپای مشتووقت هاسک بوقت لای لای پای محتک
بوقت گله وهمگام گلگشت زمان بستن پرونگ برلشت
بیا باصوت روح افزای شروه سبک کن باردل بانای شروه
سرشکم رابدست شروه وا کن مراازپشت نخلستان صدا کن
اگرفایز توراچشم وتری بود تمام هم وغمت آن پری بود
ولی جزاین غمی دردل نداری عموجان قصه ای مشکل نداری
عموجان مشکلم ازحدگذشته توان وطاقـــــتم ازحدگذشته
چنان این زندگانی بدگذشته که یک سالش به من چون صد گذشته
چه خوش می گفت طاهربادلی تنگ زسوزسینه این شعرخوش آهنگ
اگردردم یکی بودی چه بودی اگرغم اندکی بودی چه بودی
به بالینم طبیبی یا حبیبي ازاین هردویکی بودی چه بودی
اگردرسینه آتش دارم امروز دلی ازعم مشوش دارم امروز
دهدتسکین غمم رانای شروه نگیرد هیچ صوتی جای شروه
بکن ای شروه خوان آغاز شروه بزن بااین دوبـــیتی سازشروه
بنه دستی بگوش وناله سرکن غم بسیارمارا مخـــتصرکن
« من ازعهدجوانی تا شدم پیر نکردم دروفای دوست تقصیر
چرافایزوفاکردوجفا دید کنم با کوکب بختم چه تدبیر »
( شعرازاستاد سیدمحمدرضا هاشمی زاده )
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند